Czym są poziomy gotowości technologicznej?

Poziomy gotowości technologicznej stanowią miarę stopnia zaawansowania danej technologii, pozwalają również porównać stan zaawansowania prac nad danymi technologiami. Stanowią one informację przydatną dla wynalazców, przedsiębiorców i nie tylko.

Skąd wzięły się poziomy gotowości technologicznej? 

Pierwotne i podstawowe poziomy gotowości technologicznej opracowane zostały jeszcze w 1974 roku, w NASA. Prace nad nimi sfinalizowano jednakże dopiero w 1989 roku. Pierwszym krajem, który oficjalnie wprowadził poziomy gotowości technologicznej były, co nie powinno być w takich okolicznościach żadnym zaskoczeniem, Stany Zjednoczone. 

Osobami, które najwalniej przyczyniły się do ich spopularyzowania oraz zinstytucjonalizowania ich metodologii byli Stan Sadin (twórca), oraz związany ze środowiskiem NASA Ray Chase. Przełomowe wydarzenie nastąpiło jednak na przełomie XX i XXI wieku, gdy amerykański departament obrony Stanów Zjednoczonych (DOD) zainteresował się tymże tematem, a następnie zalecił wykorzystanie poziomów gotowości technologicznej w najważniejszych programach rozwoju.

Poziomy gotowości technologicznej a stanowisko Unii Europejskiej

W naszym regionie świata poziomy gotowości technologicznej zostały ogólnie przyjętymi zasadami w mniej więcej w tym samym czasie, co za oceanem. W 2000 roku Europejska Agencja Kosmiczna jako pierwsza zdecydowała się bowiem na ich wdrożenie. Natomiast Unia Europejska zdecydowała się w sposób uniwersalny wdrożyć je w swojej polityce technologicznej począwszy od programu ramowego zwanego H2020 i realizowanego w latach 2013-2020. Polityka UE w tym zakresie zakłada wykorzystanie poziomów gotowości technologicznej we wdrażaniu nowych rozwiązań nie tylko, jeśli chodzi o przemysł kosmiczny, ale też biologię, medycynę oraz nanotechnologię.

Współczesne poziomy gotowości technologicznej

Współcześnie, podobnie jak na początku ich istnienia, wyróżnia się dziewięć poziomów gotowości technologicznej. Poziomy gotowości technologicznej wykorzystuje się bardzo chętnie chociażby dlatego, że pozwalają one na minimalizację ryzyka związanego z inwestycją. Czym jednak charakteryzują się konkretne poziomy? Wymienimy teraz każdy z nich:

1. Rozpoczęcie podstawowych badań
2. Przygotowanie koncepcji technologicznej i opracowanie systemu zastosowania jej
3. Potwierdzenie słuszności koncepcji (analityczne, lub eksperymentalne)
4. Weryfikacja skuteczności koncepcji w warunkach laboratoryjnych
5. Weryfikacja skuteczności koncepcji w warunkach zbliżonych do naturalnych
6. Demonstracja prototypu systemu w lub podsystemu w warunkach zbliżonych do naturalnych
7. Demonstracja prototypu w warunkach operacyjnych
8. Zakończenie badań, demonstracja optymalnej formy technologii
9. Gotowość na komercjalizację technologii

Jak więc widać, każdy kolejny poziom gotowości technologicznej zakłada swego rodzaju progres. Oczywiście jednak, zanim przedsiębiorca, czy wynalazca przejdzie do następnego kroku, powinien osiągnąć możliwie jak najbardziej optymalne efekty w poprzednim.